روغن نخل در صنعت مواد غذایی در محصولات مختلف(بطور مثال: بستنی، شیرینی، آبنبات و سوپ های فوری)، مواد آرایشی، صابون، برق و تولید گرما استفاده میشود و برای خود بازار مهمی دارد.
این روغن یکی از پر استفاده ترین روغن های نباتی در دنیااست که تولید سالانه اش چیزی معادل ۳۹ میلیون تن و سهمی معادل ۳۵ درصد در مقایسه با روغن های نباتی دیگر دارد.
جای نگرانی است که در آینده هم برای ترکیبی با دیزل از این روغن استفاده شود.
در محصولات آرایشی از این روغن به شکل خالص استفاده کرده نمیشود بلکه از روغن نخل و یا هسته خرما موادی مثل گلیسیرین جامدِ و یا سدیم جامد گرفته و اینها را با دیگر مواد آرایشی اضافه میکنند.
اندونزی یکی از مهم ترین و بزرگترین صادرکنندگان روغن نخل و روغن هسته خرما میباشد. این کشور در سال ۲۰۰۶ توانست ۷۲ درصد از تولید خود را صادر کند. یکی از بزرگترین وارد کنندگان روغن نخل بخصوص از کشور اندونزی اتحادیه اروپاست. واردات اتحادیه های اروپایی در سال ۲۰۰۶ چیزی معادل ۴،۳۱۴ میلیون تن بوده که ۱،۹۷۹ میلیون تن آن از کشور اندونزی خریده شده است. این به معنی آن است که ۱۶ درصد از صادرات اندونزی و ۱۱ درصد از تولید این کشور به اتحادیه اروپا فروخته شده است.
در هرصورت تولید این روغن به مردم نه تنها کمک نکرده بلکه باعث فقر بیشتر در این کشورها شده است. شرکتها خود را مالک این سرزمین دانسته و با زور میخواهند این سرزمین و مردمش را چپاول کنند. در این مدت بیکاری کمتر نشده بلکه بیشتر هم شده است و این اربابان نیروی کار خود را از جاهای دیگر تهیه کرده تا پول زیادی بابت کار ندهند. یکی از این نیروها کار، کار کودکان است.
از طرفی آنها دارند تمامی جنگل های استوایی را از بین میبرند. مصرف این روغن برای تولیدسوخت ثابت کرده است که مقدار بیشتری CO2 تولید میشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر