اشکال دیگر ی که دولتها برای اسثمار بکار میبرند، از جمله می‌شود زن ستیزی، پدرسالاری، کارمزدی، جهانی کردن سرمایه داری، سوء استفاده از علم و تکنولوژی را نام برد. این عناصر سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی ابزاری هستند در دست دولتها که برای استثمار افراد ، تخریب طبیعت و نابودی حیوانات از آن استفاده می کنند.
برای پایان دادن به این وضعیت راه‌های مختلفی وجود دارد از جمله به طور صلح آمیز، عمل مستقیم، خرابکاری در نقاط مختلف، شبه نظامی گری، نافرمانی مدنی، اقدام‌های خلاق، اشغال محلها، محاصره، اکسیونهای جمعی، تغییرات ریشه‌ای در شکل زندگیمان ، تشکیل کلکتیوها ی اکولوژیکی در روستاها و مناطق دیگر را نام برد.
دولتها ونهادهایشان پاسخگو برای ساختارهای سلسله مراتبی و سیستم قدرتگرایی در جوامع هستند. آن‌ها برای اینکه به منافع بیشتری دست یابند سعی میکنند که طبیعت و حیوانات را به اطاعت انسانها وادار کنند. یکی از مهمترین شیوه‌های مبارزه بر ضد این ساختارها این است که ما دوباره یک ارتباط طبیعی ما بین انسانها، طبیعت و حیوانات برقرار کنیم. ما میتوانیم از عملکرد این ساختارها به این نتیجه برسیم که هیچ حقی برای ما انسانها این سیستم قائل نیست تا آنجا که حتی از تنفس یک هوای آلوده نشده هم محروم هستیم. آلودگی و تغییرات درمحیط زیست، آب و هوا از جمله علائمی برای مناسبات این ساختارهای قدرت هستند. راه حلهایی که تکنوکراتهای انتصابی برای مسائل محیط زیستی پیشنهاد میکنند، ، نمیتوانند جوابگوی این مشکلات باشند بلکه به آن عمق بیشتری می بخشند. کشورهای صنعتی میخواهند از طریق صادرات تکنولوژی محیط زیستی به ما بقبولانند که این یک راه حل برای پیشرفت است در صورتی که از این طریق قدرت بیشتری را اعمال میکنند. سیستم اقتصادی سرمایه داری از شیوه‌های مختلف برای نگهداشتن قدرت استفاده میکند، دولت با بخش خصوصی معامله کرده و به آن‌ها اجازه آلوده کردن محیط زیست ،آب و هوا را می‌دهد و از طرفی با جایگزین کردن تکنولوژی جدیدتر به سیستم سرمایه داری برای oligopolies و بیشتر انحصاری کردن آن کمک میکند.
مشکلاتی را که حاکمیتها به همراه می‌آورند و تأثیرش بر شرایط زندگی، ما را بر این میدارد که راه حلی برای این مناسبات جستجو کنیم. ما میتوانیم با جایگزین کردن کلکتیوها و مشارکت و همکاری هر چه بیشتر افراد در تمامی پیشینه های اجتماعی در نقاط مختلف بپردازیم. هدف ما این است که از اکولوژی به نفع جوامع صنعتی استفاده کرده و برای رسیدن به یک جایگزین آلترناتیو برای کاهش مصرف قدم برداریم، به همین خاطر پیشنهاد ما این است که از طریق اردوگاه های کار به بحث و تبادل اطلاعات بپردازیم.
سارا نبوی
